Ei lita hand, fem små fingrar trykkjer seg desperat mot ruta inne i den tettpakka bussen. Stille renn tårene frå redde små auger.
«kom pappa , bli med oss kvar skal du?»
Ei sterk hand, fem store fingrar trykkjer seg desperat mot utsida av same ruta. Augene som ser inn i dei små redde er milde og fulle av kjærleik.
Smilet han har tatt på seg roar barnet .
«Reis med mor guten min, pass på henne for meg til me sjåast igjen»
I det bussen sakte rullar framover snur ein pappa og ektemann seg og tårer renn frå dei sterke augene.
«_Om_ me nokon gong sjåast igjen kjære barnet mitt…… om me sjåast igjen.»
Soldaten rettar ryggen og går målbevisst mot det skremande ukjende for å kjempe for sitt land og sitt barns fridom.
I spora hans skal solsikker vekse.
MrsD 01.03.2022
Arnhild sine tankar 